Er fladdert een mot door ons kantoor en hij komt mijn kant op. Snel duik ik weg en ik loop de deur uit. Ik gruwel van die beesten. Blijkbaar heeft het raam vannacht opengestaan en nu is het kantoor tevens een insectenhotel. De spin bevindt zich in een paradijs.

Het eerste wat ik me afvraag is wie het raam heeft laten openstaan. Lang duurt dat echter niet. Ik besluit dat ik me beter kan focussen op hoe ik weer aan het werk kan in de huidige situatie. De mot is op het gordijn gaan zitten en hij lijkt daar goed te zitten. Bovendien kan ik kan hem vanaf mijn werkplek nauwlettend in de gaten houden.

Sinds vorige maand werk ik als jurist in een GGZ-instelling, een term die ik daar vaak voorbij hoor komen is ‘de-escaleren’. Weten wanneer je niet in discussie moet gaan met een cliënt, ook al heb je goede redenen om dat wel te willen. Dat pas ik ook toe in mijn werk als jurist. Het is lang niet altijd nodig om een schuldige aan te wijzen of om iemand aansprakelijk te stellen. Liever kijk ik naar manieren om escalatie te voorkomen en een manier te vinden om samen verder te gaan. Voorkomen is beter dan genezen, ook hier. Het begint ermee om op tijd een jurist aan te haken, bij voorkeur voordat je mot hebt.

P.S. wil degene die als laatste van kantoor vertrekt het raam dichtdoen?